jueves, 17 de septiembre de 2009

Mi amigo Pablo



¿Qué puedo decir de Pablo, mi compañero de teatro?, pues que es un buen compañero y el mejor amigo que se puede tener. Cuando lo escucho en la radio los fines de semana se me pasa el tiempo volando.

Es muy gracioso, muy cariñoso, habla con todo el mundo y se hace querer.

La verdad es que le tengo mucho cariño y siempre será mi amigo aunque dejemos de vernos.

Nos llevamos muy bien y siempre estamos de broma, pero me gustaría que de vez en cuando hablaramos de algo, es que nunca hablamos de nada y no sé por qué. No sé si es porque no confía en mí lo suficiente como para contarme cosas. Pues yo creo que si de vez en cuando no hablamos es dificil que me conozca bien, ya que creo que me conoce poco.

Bueno, tambien es verdad que me cuesta hablar, pero así me acostumbro.

4 comentarios:

  1. Que tal anxela son Pablo, moitas gracias por escribir esas palabras tan bonitas. Oteu blog ten tela picara. segue asi un biko. A Pasalo ben

    ResponderEliminar
  2. O pablete éche un demonio que se transforma a partires da media noite. Entón encadea almas e rouba vontades.
    En fin, é cojonudo, leal e moi boa persoa, do mellor que coñecín no grupo de teatro.

    ResponderEliminar
  3. para min Pablo é o mellor de todos, sin desmerecer a ninguén.

    ResponderEliminar

Comentad siempre con respeto y educación, no está permitido hacer Spam.