Ayer fue el segundo día del curso de mimo, hicimos muchas cosas: masajes, calentamiento, repasamos la parte técnica además de hacer cosas nuevas, hicimos juegos e improvisaciones.
Todas las improvisaciones han sido divertidas, los juegos también lo han sido y la parte técnica sigue siendo un poco difícil, pero lo voy haciendo más o menos bien, o eso creo.
Me alegra que nuestro profesor haya visto mi blog, espero que algún día haya cada vez más gente que lo lea. Me gustaría que los que entren dejen algún comentario para que me entere de que entraron y para que este blog no esté tan aburrido. La verdad es que es un poco deprimente que nadie te escriba nada.
El curso de mio está siendo muy divertido además tenemos mucha suerte porque el profesor aparte de valer un montón, hace que el curso sea muy ameno, porque hacemos ejercicios muy variados y él es también muy divertido y muy familiar. A mi particularmente me gusta mucho la técnica de tirar por la cuerda o la de intentar empujar la pared, aunque también las veo difíciles. Lástima que solo sean cuatro clases, porque estoy segura de que podriamos aprender muchas cosas más. Bueno, algo es algo, por lo menos aprendemos a valorar el trabajo de los mimos y así cuando los veamos actuar ya los vamos a mirar con otros ojos, porque sabemos el gran esfuerzo y horas de ensayo que hay detrás de todo eso. Tenemos mucha suerte de poder disfrutar de este curso. Además Arturo, el profesor de mimo prometió que el último día nos iba a hacer una pequeña exhibición de su trabajo, y estoy segura de que nos lo pasaremos muy bien, porque el es muy bueno. Hay que ver lo que disfrutamos ayer viéndolo hacer aquellos ejercicios con la maleta. Me encanta. Creo que todo el mundo debería conoce esto. Me encanta el teatro, me encanta el clown, me encanta el mimo y me encanta el blog de Anxela, que me permite comentar lo bien que me lo paso haciendo lo que más me gusta del mundo.
ResponderEliminarasí me gusta, que haxa comentarios. Estou totalmente de acordo contigo, Chus.
ResponderEliminarA min tamén me gusta o mimo, o clown e o teatro. Ademais da gusto ter un profesor como este.
Parece que a alguien le gusta mucho el profe eh? ¬¬
ResponderEliminar(pa' quen non o pille falo de Ánxela: "Ademais da gusto ter un profesor como este.")
A lo mejor a Ánxela le apetecen unos mimos del profesor... ¬¬
ResponderEliminarrefirome a él como profesor,que mal pensado eres. un saudo, Pablo.
ResponderEliminarAnxela, non lle fagas caso a Pablete, claro está celoso, só quere que a xent se fixe nel pero agora atopou a cuña do mesmo pau.
ResponderEliminaré broma, o Pablete, non ten competencia, é simplemente cojonudo pero un pouco pincha, pincha, pirrincha.
Xa me entendes.....
Anda PAblete, non te escudes no anonimáto, da a cara.
ResponderEliminarXa ves como Anxela te pillou nas patacas.
A Pablo gusta de atoparlle os tres pes ao gato pero tres patas só as ten él, ja, ja, ja.....
parece mentira que non me coñezades non me escudaria no amonimato, nin escribiria en castelan, eu non son o amonimo. E ademais o profe os mimos daballos eu e varias señoras que lo dan todo en cada clase. A verdade e que esta cachas, para ser mimo hai que estar cuadrado..
ResponderEliminarPablo García Fernández.
pd: no difamen señores
Mua ja ja ja!
ResponderEliminarYo soy el anónimo que dejó aquellos mensajes! Me gusta crear confrontación. No soy Pablo, pero me gustó que lo pensarais! Soy el jinete que domina el caballo rojo del apocalipsis! La guerra!
Infiltrado en el blog para conseguir comentarios a base de controversia y llamadas de atención al lector!
Ánxela ya sabrá quien soy, pues ya dije demasiado, pero quiero ayudar a dar vida a esto! Mua ja ja ja
Mon dieu, c´est un blog tres jolie e dinamique avec beaucoup d´amis connus.
ResponderEliminarLes arts esceniques son votre chemin d´union et je le celebre.
Malheureusement je ne peux pas vous visualicer tous les fois que je voudrais.
Que intriga, Anxela, desvela quen é ese xinete (tal vez Fran Campos, o séase, el padre Merino).
ResponderEliminarEstou co anínomo en que se deben dinamizar os blogs aínda que sexa a base de provocación. A min mólame mogollón a controversia sempre e cando nos respetemos a nos mesmos e aos adversarios.
¡Viva la controversia!.
Pablete, deixalle o profe de mimo para elas, non se pode competir en dous frentes en igualdade de condicións, ja, ja, ja...
ResponderEliminarDeixalle a labor comercial a outros "limitados" do micrófono porque querémoste máis presente, eres todo un showman da animación e por iso tes que estar máis explotado.
Anxela, pásalle a miña dirección de blog a Pablete porque agora está máis animado o teu blog que o meu.
creo que xa sei quen é o anónimo, é Abel. Bouzas, xa lle pasarei a Pablo a dirección do teu blog.
ResponderEliminarNon sabía eu que Abel falara tan ben o francés....¡¡se fose o chino...!!, non sei eu, Anxela, pero penso que non é Abel. E tamen penso como Bouzas, que pode ser Pablo, non, ce n'est pas Abel!! c'est Pablo "parce qu'il né a París et ye crois qu'íl parle français tres bien....Au demain, ton ami avec amour
ResponderEliminarchus, eu sei que é Abel porque un día él me dixo que eu tiña que crear controversia de bo rollo para que houbera comentarios no meu blog.
ResponderEliminarO que eu non sabía é que soubera francés.
Saudos.
Jaja, pois si, os anónimos eran meus... Pero o que está en francés no... Eu non sei francés. Nin chino!
ResponderEliminarjaja
Confesoo todo! Pero nin me arrepinto nin deixarei de facelo! XD
pois si que tiñas razón, Anxela, sí que saiches ben listiña, claro que eu non me fixei ben no que dixo "del jinete que domina el caballo rojo del apocalipsis", pois eso está claro que so pode ser de Abeluco, o noso Abel naceu para "monstruo" pero monstruo no mellor sentido da palabra, e ainda por riba non sabe francés, vaia, vaia, vaia ¡vaia maneira de enganarnos! e o pobre de Pablo levando as culpas so polo feito de nacer en París....menuda putada, o de nacer en París, digo eu, porque unha cousa e o dito, xa se sabe que todos os nenos veñen de París, pero outra é o feito....¡francés! non, no no vexo...ben, PABLETE ¡voilá les choses de la vie!
ResponderEliminarpois ahora estou intrigada,¿quen escribiría esa mensaxe en francés?
ResponderEliminarPois si non foi Abel o do mensaxe en francés, por descarte eu sigo pensando en Pablo. Pero non te preocupes Anxela....INDAGAREMOS. Eu para eso son moi boa, xa irei observando ó persoal e vai caer o rato na ratoeira. ¡o menos que se pode facer é dar a cara, señor anónimo! ¿ou é que tes algo que perder...? preparate EMPEZA A GUERRA.....xa te pillaremos chaval ¿ou cheval rouge? je je, non sei non sei, tampoco me fio moito de Abel, é moi pillo...e gustalle o xogo....
ResponderEliminarEu sei de francés o mismo que todos:
ResponderEliminarVoulez vous coucher avec moi ce soir? Non? Et demain?
Je suis l´anonime, je vous connu a tous.
ResponderEliminarL´anonime n´est pas ne a Paris de la france, mais l´anonime est un enfant terrible et culte que aime beaucoup jouer avec ses amis.
Quand aucune personne dit mon nome correct je lui promisse respondre.
L´anonime, ja, ja, ja, est tres connu/e
Lin por ahi que abel buscaba xinete. creo que o profe de mimo estanos afectando a todas. chus moi bo o de "... se ainda fora chino".
ResponderEliminarAnxela vas ter que contratar a unha secretaria.
A pasalo ben
pois sí que me vai facer falta esa secretaria para que investigue sobre ese anónimo e tamén alguén que me traduza o que pon ese anónimo, porque eu non sei francés.
ResponderEliminarPásao ben ti tamén, Pablo.
le cours de mime, c'ètait formidable. Vous vous êtes bien amusés?. ja ja ja. Quand je suis sorti, il pleuvait beaocoup,mais jái passé trois jours tres jolies. Á tout á l'heure.
ResponderEliminarNon sei, pero paréceme que agora hai mais de un anónimo, sospeito que o que fala en francés é feminino, pero non penso descubrila ata que teña mais datos, por certo chus..non é a que tí pensas....aí queda iso..
ResponderEliminarpregunta ¿por qué me chegan os comentarios do blog de Anxela ó meu correo antigo?
lumeeee a tod@s
o anónimo debe ser alguén que está no curso de mimo, así que descarto a Bouzas e a Chelo.
ResponderEliminarNon sei quen será.
Bueno agora si que a liamos, eu xa non entendo nada. Eu sospeitaba de Chelo pola sua maneira de expresarse e ademais eu estou segura de que a ela vaille moi ben ese papel, xa que ten moita imaxinación e moi bo humor, pero si é verdade que o anónimo vai ó curso de mimo enton xa non sei, creo que Fran Campos é un bó canditato ainda que el diga que non sabe francés, ¿e quen nos di a nos que non nos está enganando cando dixo que iba ó curso de mimo? ó mellor está mentindo e non vs é iso é unha estratexia mais...non sei eu...por outro lado¿porque di Begoña que lle parece que hai mais dun anónimo? ¿por que o sabe ela? ¿que probas ten para decilo?, ¿acaso un deles é ela? eu sei que miña irmá foi por inglés, pero ¿quen me dia min que ela non fixo un curso de francés por correspondencia ou que lle escribe as mensaxes calquera dos seus fillos ou outra persoa?. Sabemos que houbo ó principio dos anónimos e que un deles era Abel que ó final confesouno, pero él dixo que o que escribía as mensaxes en francés non era él, porque non tiña nin p... idea. Pero agora non vexo eu de donde saca Bego que pode haber mais de un. Esto se está poñendo moi complicado. Seguiremos indagando...
ResponderEliminaresto sí que está complicado.
ResponderEliminarlorena di que Abel sabe francés, así que é posible que él sea o anónimo.
ResponderEliminarAbel, se ti eres o anónimo son horas de que te descubras.
Quén me dera a min saber francés!
ResponderEliminarPero eu deixeino en 2º da ESO. Así que xa vos podedes imaxinar que se pode aprender en 2 anos. Eu se quixese escribir algo en francés necesitaría tirar de traductor. E para eso non me arriesgo porque pode que o traductor diga una chorrada mal escrita e eu non me entero.
Conclusión: Eu non son o que escribe en francés. É dicir: Je ne parlé france (ou algo así...)
PD:Onte Lorena dixome algo en francés pero non me enterei... XD
Por cierto: os habeis fijado en que tenemos como profesor al flautista de Hamelin? Casi todas van detras de su fluata...
ResponderEliminarCuando dije fluata, quise decir "flauta". ¡mon Dieu! ye vous prie de m'éxcuser. Au revoir
ResponderEliminarBegoña est une fille tres intelligent, simplement.
ResponderEliminarJe suis le vrai anonime, mais il y a un/e double que je ne connais pas.
Vous devez chercher a l´autentique anonime qui vous connais a tous.
L´anonime n´est pas Anabell, mais si elle est le double, je ne sais pas.
L´autentique anonime aussi parle galicien, ¡Que carallo, esta é a miña língua, a que mamei no berce e a carón dos meus pais!.
Aurrevoire a tous.
Eu penso que o amónimo c´est a santo varón. Chamadelle intuición feminina.
ResponderEliminarpd: o señor amónimo podia comentar tamen outras entradas.
bikos e apertas
plas, plas, plas, plas, un fort applaudissement pour monsieur le double anonyme. Vous faire un discours formidable, mais incroyable et intolèrant. Foi unha bonita actuación, si señor, propia dun bo actor, vese que lle vai esto do teatro. Pero non se engane, é inutil que trate de facerse pasar por min, porque non lle van creer. E si vostede e de tan bo berce, ¿como é que non utiliza a sua lingua?, ¿por qué fala vostede en francés. ¿Acaso cando falou vostede de berce, referiase a que está vostede na berza? Non trate de imitarme, NE C'EST PAS POSIBLE. Je suis le vrai anonyme et ye ne suis pas Anabell...Ye parle, français, espagnol et galicien, et j'adore le intrigue mais je n`aime pas les intruses.....Ten vostede razón, Begoña é moi intelixente, non sei como foi que o adiviñou, e si eu calei naquel intre foi por non caer nesa ratoeira que dixo Chus, a irmá de Begoña...ja,ja,ja, moi ben Chus, xenial, pero xa ves que eu non cain e si que cairon outros, porque por si non o sabedes hai mais de un que se quere facer pasar por min...eu vexo todo... e calo.... eu xa sei de un deles, "une femme terrible", cuxo nome é "CHE..." e non é o Che Guevara, precisamente, e menos arxentina e mais guerrilleira, é de armas tomar, e teño unhas boas razóns de peso para dicir o que digo, je,je, je, mes amis do blog de Anxela, non vos deixedes enganar,mirade ben as marcas, nada é o que parece, EU SON O ANONIMO VERDADEIRO, desconfiade dos falsos profetas, ser ou non ser, xa o dicia SHAKESPEARE, o "rei do teatro que tanto adorades"....de façon que ¡intelligence!. á bientôt...ye reviendrai...ja, ja, ja. Ahhhhh, xa me esquecía: o profe de mimo...fetén.....mon dieu!!!
ResponderEliminarHorreur dijo Voltaire tirando o chapeau al aire!!! creo que xa sei quen é esa mujer terrible que dixo o anónimo ¿cal dos anónimos? ¿cantos hai? ¿é que nos queredes tolear? en fin, paraguin, penso que xa sei quen é.... jui jui jui, que yo ya lo vi...jua jua jua ¿quien será?. Ben, vou a indagar un pouco mais antes de decir o seu nome. Anxela, espabila, que os gabachos vante tomar as rendas do teu blog....hai que descubrilos, e agora que o penso ¿non eras ti a que decias que o teu blog era aburrido? miña naiciña do ceo...ponte al pilas e a BAILARR, BAILARR, BAILARRRRRRRR
ResponderEliminarMon Dieu!, Abel a porté l´idee et maintenant paraître la maison du gran frere.
ResponderEliminarIl y a beaucoup d´ans que j´etudie le francais et comme vous pouvez voir, maintenant j´ai oublie trop cette langue.
L´anonime autentique, le premiere, n´est pas une fille, je suis un garçon.....et la voila?.....
Eu nunca falo frances, sempre galego ou castelán pero adoptei a idea de Abel e agora pásomo pipa con este embrollo e deste xeito, contribúio a animar o blog da miña amiga Anxela. Oro parece, platano es, ¿adivinas lo que es?.
Anxela non digas nada porque tí tes xa demasiadas pistas, non rompas o encanto......
anómimo verdadeiro, todavía non sei quen eres, non o teño claro.En canto ao falso anónimo sei que te refires a Chelo.
ResponderEliminarPor certo, a ver se cambiades de idioma que o francés xa me cansa e ademais non o entendo.
Chus,a min tamén me gustaría descubrilos,pero non teño pistas suficientes aínda que o anónimo verdadeiro diga que teño demasiadas.
Anxela, je suis le vrai anonime, je suis ton ami.
ResponderEliminarLe francais est une langue tres jolie parce que l´ecole municipal de teâtre fait des practiques.
Avant Anxela.......
Aurrevoir, il ya tres anonimes, mais ne l´oublie pas, je suis le vrai anonime.
Anxela, xa somos tres os/as anónimos/as que chapurreamos francés pero non te esquezas que eu fun o/a primeiro/a e cando me descubran prometo desvelar o segredo.
ResponderEliminarUn abrazo do/a teu/tua amigo/a e dalle voltas un pouco ao maxín e non me descubras tí, deixa que os demáis fagan as súas pertinentes investigacións.
Pero que decepción, moi bos actores pero pésimos investigadores.
ResponderEliminarDespois de todo o círculo tampouco é tan amplo.
Eu son o/a verdadeiro/a anónimo/a.
Les yeux sont a la face pour voir et analiser.
Aurrevoir, mes amis/amies.
Zapato Veloz dixo que había un gallego na lúa e agora hay un gabacho no blog de Anxela que chapurrea francés. ¡Manda carallo na Habana!.
ResponderEliminarFalade galego, cajo na coronilla!!! ANÓNIMOS de pacotilla, dade a cara ho, ou polo menos dade algunha pista para que este xogo sexa mais interasante e menos "extresante". Xa sabemos todos o ben que falades o francés, agora si queredes seguir xogando "o pilla pilla", polo menos gagamos un xogo ou alga así para tratar de descubrirbos xa que senon esto xa empeza a cansar un pouco. Abeluco "monstruo", da ti as bases e como se di en Xoana sen medo ¡que comence a festa!. Bouzas, que saibas que desconfío de ti....je,je, e algunhas veces hata acerto....¡menos nas quinielas! no resto ainda voume apañando. Pero "por favore", mestres do anonimato FALADEME GALEGO. Apertiñas. Vémonos hoxe no curso de mimo, non sabedes a pena que me da que remate....En fin...
ResponderEliminareso, que os anónimos falen galego e que den pistas que esto é o conto de nunca acabar. Eu tamén pensei en Bouzas, pero él non estuvo no curso de mimo, e eso me despista.
ResponderEliminarAnxela, que Bouzas non estuvera no curso de mimo non quere dicer nada, xa que pudo ser unha trola para despistar, porque si te fixas na mensaxe que puso, non di nada que xistifique que ese dìa estivera no curso de mimo, so dixo que o curso fora formidable, preguntou si nos habiamos divertido e dixo que cando salira chovía moito pero que pasara tres dias moi bonitos, ou sexa ¿que dixo de novedade?, ¿quen no viu chover aquel día, si chovía a cántaros? digoche eu que foi unha trola para despistar e que o anónimo non vai o curso de mimo nin gaitas. Ou sexa que mira como xa empezamos a estar un pouco fartos do xoguiño que non vai a ningures, eu sigo propoñendo o xogo de que nos dean pistas para descubrir a eses anonimos que o que fan e pelexar entre eles, para facernos ver quen é o auténtico e nada mais, non snos contan nada novo, polo que eu si siguen por ese camiño, xa non lle sigo mais o xogo e vou a falar de outros tema. Ala lumeeeeeeeeeeee na biqueira
ResponderEliminarpois sí, esto xa cansa, así que anónimo, a ver se das pistas para que te descubramos.
ResponderEliminarBueno pois rematou o cursiño de mimo.. Todo ten un principio e un fin, e ninguen quere que o bo remate, pero ten que ser. Agora hai que pensar en positivo e ver todo o que conseguimos aprender, que eu penso que foi moito. O fin do curso foi algo espectacular, a min personalemnte doume pena que non nos poidera ver Anabell, xa que penso que fixemos cousas preciosas. E a actuación de Arturo, unha pasada. Ai miña naiciña querida "cacho profesor" que tivemos con nos estes catro días.... eu penso que si fixese a sua actuación o primeiro día, seguro que o aproveitaríamos o doble, porque a min polo menos poñíanseme os dentes largos da envexa que me daba o que el podía facer, claro que para eso hai que facer moitos ensaios de dios.... Y bueno, pues a seguir con ánimo que agora empezamos co curso de voz que tamen promete ser moi interesante. Todo esto beneficia a nosa formación, así que, veña os que ainda tendes moitos anos por diante aproveitade todo esto que nunca se sabe onde podedes chegar. O que o principio se fai como un hobbie, pode acabar sendo unha maneira de vivir. Eu xa non teño tempo, hai que ser realistas. Non me considero vella ningunha para moitas cousas, pero o que se di vivir do teatro, pois que queredes que vos diga...non lle vexo eu moitas traciñas...,eso sí, ilusión e gañas,non me faltan, pero o tempo vai na miña contra e iso non ten cura. Bueno ¿que dixo medo? mirada a aboa de"cuentame como pasó"?¿quen me di a min que non podo eu chegar a ser unha aboa famosa, nunha serie famosa? ¡a aboa de Anxela na ficción, por exemplo!. Homes e mulleres de pouca fe, preparadevos que vouuuuuuuuuuuuuuuuu
ResponderEliminarchus, creo que eres un pouco nova para facer da miña avoa, pero estaría ben, jeje.
ResponderEliminar